Call Us: 0348-444691
- Home
- Surinaams Koken
- Zo wordt het uitgelegd… Wat betekent Zoutvlees?
We hebben een blog artikel over Zoutvlees gevonden op de website “Wat Betekent”
Je hoort, vanwege de Surinaamse invloed in Nederland, met name die op culinair gebied, steeds meer over zoutvlees. Hoog tijd om er meer over te weten te komen.
Wat is zoutvlees & waarvoor kan je het zoal gebruiken
“Zoutvlees is een gepekeld en gekruid soort rundvlees, afgeleid van het uit de Joodse keuken bekende pekelvlees. Het gepekelde en gekruide rundvlees kan gebruikt worden in pom, een ovengerecht, dat vaak op (verjaardags)feesten en familiebijeenkomsten werd geserveerd”. Dit is wat je althans leert via de Google zoekmachine en in de Wikipedia.
Wat er niet staat is dat zoutvlees zo oud is als de scheepvaart van de middeleeuwen oud is en dat zoutvlees door de jaren heen is verhuisd van de kombuis van de scheepskok naar de (vooraf uitgekookte versie) van de vriezer van de Surinaamse kok. Bovendien wachten we al lang niet meer op hoogtijdagen om ons de smaak van zoutvlees te laten wel gevallen.
De geschiedenis van zoutvlees
Van velen grootouders hebben we begrepen dat de herkomst van zoutvlees niets te maken met het Joodse pekelvlees, maar alles met de vele en lange reizen die in het verleden werd gemaakt op zeilboten van de Oost- en West Indische compagnie, en wel tussen Europa, Afrika en Noord- en Zuid-Amerika. De kok moest nu eenmaal vlees op tafel zetten en de koelkast en diepvriezer waren nog niet uitgevonden. Kortom, om het rundvlees te kunnen conserveren, werd het vooraf gepekeld om de houdbaarheid te garanderen. Daar werden door de inleggers vervolgens diverse kruiden aan toegevoegd, waardoor zoutvlees haar karakteristieke smaak kreeg. Dit uit noodzaak geboren, niet verse rundvlees, was betaalbaar voor de Surinaamse huisvader en -moeder en vond destijds daarom juist gretig aftrek. Vanaf de komst van de koelkast, in Suriname ook ijskast genaamd, koos men er hetzij uit nostalgische redenen, hetzij om de verrukkelijke smaak voor om naast het verse vlees, toch ook zoutvlees te blijven gebruiken.
Tegenwoordig wordt het zoutvlees van allerlei mager en vettig rundvlees gemaakt. Ingelegd met zout, pimentkorrels en kruidnagel. Toch behoort zoutvlees eigenlijk te worden gemaakt van de puntborst van een stier. Het echte zoutvlees moet ietwat doorregen zijn en je herkent het aan het witte kraakbeen dat er doorheen loopt. Meestal komt het van Canadese runderen en het meest bekende merk daar vandaan is Drummond, maar beter nog is het Europese zoutvlees van LUFO. Meestal duurder dan de rest, maar dat komt omdat het zoutvlees van LUFO is omgeven door tal van keurmerken en certificeringen. Tja, kwaliteit heeft zo zijn prijs! Het zoutvlees komt in emmers, maar is tegenwoordig ook vacuüm verpakt, hetgeen de hygiëne en de zichtbaarheid vooraf, ten goede komt.
Men gebruikt het zoutvlees met en zonder been in soepen, zoals de casavesoep, grit’ banasoep en b.v. pindasoep; maar het zoutvlees vindt ook haar weg als broodbeleg en meestal met uien, knoflook en tomaten gebakken groentesoorten als kousenband, tayerblad, boulanger en b.v. antroewa. Meestal doet de kok er peper, zout en zwarte peper bij, maar hij/zij kan ook volstaan met het tovermiddel, dat maggieblok heet (bijeengeperste kruiden/smaakversterker). Kortom, het gebruik van zoutvlees geeft diverse Surinaamse gerechten een extra cachet. Trouwens, als je de groenten op hoog vuur bakt doe je er weinig water bij, maar als je het op wat lager vuur laat stoven, doe je er meer water bij. Laat je eten in elk geval niet droog koken.
Zoutvlees is trouwens ook een must in de Surinaamse Bruine Bonen met Rijst (BB met R) en de witte bonen, liefst met stukjes been (bonyo).
Je moet niet proberen de Chinese groenten, zoals de vele “soi’s” (paksoi, kaisoi en b.v. amsoi) met zoutvlees klaar te maken. Surinamers maken die groentesoorten af met knoflook, gember en eventueel wat oestersaus. Peper en zout voeg je er naar smaak aan toe.
Bezoek onze Surinaamse Recepten pagina voor het Basis Zoutvlees Recept
